- Δεν είναι που σου είπα να προσέχεις, είναι που ήξερα πως δεν μπορεί να σε προστατέψει κανείς. Γύρνα τώρα την πλάτη. Και μην ανησυχείς κανένα όνειρο δεν θα ξεκαρφιτσωθεί. Ίσως μόνο ένα. Αλλά δεν είναι το δικό σου. Είναι περισσότερο το δικό του. Και αυτό που σε κάνει αυτό που είσαι, είναι ότι θα το μαζέψεις, ακόμα και αν σε τραμαύτησε με την φόρα του, και θα του φερθείς όπως του αξίζει.
- Να γίνομαι ο ελάχιστος λόγος του άλλου στο να κάνει την υπέρβαση. Είναι αυτό το κάτι που γράφει πάνω του πως ίσως τελικά δεν αξίζω εγώ στο όνειρο.
- Να γίνομαι ο ελάχιστος λόγος του άλλου στο να κάνει την υπέρβαση. Είναι αυτό το κάτι που γράφει πάνω του πως ίσως τελικά δεν αξίζω εγώ στο όνειρο.
- Δεν μου έρχεται κανένα όνειρο αυτήν την στιγμή που να μην του αξίζεις. Έχω ονόματα στο μυαλό μου, αλλά όχι όνειρα. Μας κάνεις όλους και βολευόμαστε. Βουλιάζουμε σε καναπέδες με μαλακά μαξιλαράκια, αυτά που σε γλυτώνουν από την ελεύθερη πτώση. Και το χειρότερο; Το δεδομένο μεταφράζεται και χρησιμοποιείται από τον καθένα κατά βούληση. Δυστυχώς...
- Κοιμάμαι στα χέρια μου. Δεν ξέρετε, δεν θέλετε, δεν επιθυμείτε, δεν έχετε την ανάγκη να κάνετε τα χέρια σας μαξιλάρι για να γευτώ κάτι που να αγγίζει λίγο από το όνειρο. Ακόμα κι εσύ, όταν απλώνω το χέρι μου προς εσένα, κοιτάς απορημένος, είναι μοναχά μια μικρή στιγμή όπου ψάχνω ένα μαξιλαράκι κι εγώ.
- Είναι που συνήθησαν αυτό το χέρι να δίνει και ποτέ να μην ζητάει. Μετά το κοιτάς να αιωρείται. Για κάποιον λόγο.
- Ποιος ο λόγος σου; Να, ζητάω και μαζί σου ξεβολεύω ένα μαξιλαράκι. Αλλά αν μου το ζητήσεις, έτοιμο το έχω να στο βάλω στην ίδια βουβή του θέση.
- Μια σιωπή με κυνηγάει μήνες τώρα. Ωραία σιωπή τούτη 'δω όμως...
- ...
4 comments:
«Το δεδομένο μεταφράζεται και χρησιμοποιείται από τον καθένα κατά βούληση».
ετσι λοιπόν όπως «λογομαχείται» ακούστε κι αυτούς
Mαλακό το νερό
η αμμουδιά σουσάμι
γλυκοψημένη απ' το πρωί
στον ήλιο
σου καίει τα πέλματα το μεσημέρι
για να ζητάς σφοδρή τη θάλασσα
Tο κύμα πρόθυμο σβήνει τα κάστρα των παιδιών
όπως ο καιρός τα έργα σου
Πιο πέρα οι παραθεριστές
ελάχιστοι
ετσι που να μην αφθονεί το ανθρώπινο
στο χώρο
Mεσουρανεί γαλάζιο κατακόρυφο
Kάτω γιαλός
ήσυχη ράχη που σε νέμεται
Παντού η απλότητα του στοιχειώδους
χώμα και νερό
για να θυμάσαι τον πηλό
το πρωτόπλαστο σώμα σου.
απο το «ανίδεοι πάλι» της Θεώνης Kοτίνη
τώρα το διαβάζω, καλό καλοκαίρι
τριανταφυλλένια!
η σιωπη προδιδεται οταν κυνηγαει
απ'το λαχανητο της
αμα ειναι ωραια ομως
χαλαλι
ε αυτε;
Tριανταφυλλένια, "η αμμουδιά σουσάμι", χμ και η σιωπή σουσάμι επίσης ώρες ώρες.
Northaura, ο αυτός λαχανιάζει όμορφα πάντως την σιωπή του.
Από το video clip του Μιχάλη Δέλτα για το sixth sense:
-ξέρεις ποιος είναι φίλος σου;
-αυτός που μπορεί να ακούσει την σιωπή σου.
γι αυτήν την σιωπή μιλάω.
Ωραία σιωπή.
Post a Comment