23.2.07

5 ξανά ...από το κάτι


- Για τον Northaura , το Χνούδι και τη 2+1 shots of happy+sad. Μόνο που δεν έχω να κάνω καμία πάσα. Μερικές φορές η μπάλλα σου μένει στα χέρια...

1. Δεν πρόλαβα ποτέ να κάνω ούτε μια ευχή στ' αστέρια. Δεν είχα ποτέ καμία πρόχειρη. Ή όλες ήθελαν πολλά λόγια για να σχηματιστούν. Αλλά τ' αστέρια πέφτουν τόσο γρήγορα...

2. Έχουν υπάρξει άπειρες φορές που τα λόγια έχουν σκαλώσει στον οισοφάγο. Και αυτά που δεν κατάφερα ποτέ να χωνέψω, αλλά κυρίως αυτά που δεν βγήκαν ποτέ προς τα έξω. Άλλα σκεφτόμουν. Άλλα αισθανόμουν. Και τίποτα δεν ακούστηκε. Τα είπα. Τα λέω. Από μέσα μου...

3. Νομίζουν ότι είμαι καλός. Δεν είμαι. Μπορώ πολύ πιο εύκολα να γίνω κακός. Τόσο που μου κάνω κάθε φορά έκπληξη...

4. Νομίζουν ότι είμαι φωτεινός. Δεν είμαι. Απλά το σκοτάδι δε φαίνεται. Σκέψου να σου ρίξουν μια λάμπα στα μάτια. Τι θα δεις; Την άβυσσο από κάτω; Δε φαίνεται. Σε έχει τυφλώσει ο προβολέας...

5. Α, και κάποιες φορές θέλω τα ψέματα. Νομίζω ότι η αλήθεια είναι υπερεκτιμημένη. Υπάρχουν φορές που προτιμώ τη γλυκειά αυταπάτη του ψέματος. Λέω ψέματα και στον εαυτό μου. Πολλά. Μετά τα πιστεύω και τα κάνω αλήθεια.

- Λίγο πριν σου πέσει η μπάλα από τα χέρια, ενώ σε παίρνει ο ύπνος, στην παίρνω για ίσα με πέντε στιγμές. Έπειτα θα στην ακουμπήσω στα πόδια του κρεββατιού, να την βρεις και πάλι, Αυτέ.

1. Λειτουργώ με το συναίσθημα να κυριαρχεί, τσακίζοντας συχνά τη λογική. Στο τέλος η λογική εμφανίζεται και χαιρέκακα δίνει κλωτσιές στο συναίσθημα. Κι εκείνο (το συναίσθημα) παραμένει βουβό να πονάει.

2. Βαρέθηκα να έχω δίκιο σε ό,τι αφορά τους άλλους.
Και το έχω συχνά το σιχαμένο
το δίκιο.

3.
Ένα μωρό, ένα παιδάκι λαχταρώ.

4. Κουβαλώ ανασφάλειες κι ενοχές.
Τόσες που χωράνε και περισσεύουν για αυτή τη
ζωή.

5. Φαίνομαι πως δεν θέλω τα χάδια και τις αγκαλιές, αλλά είναι τόση έντονη η κρυφή μου ανάγκη κι επιθυμία να το κάνουν κάποιοι συγκεκριμμένοι άνθρωποι προς εμένα. Μα αυτά δεν ζητιούνται, γίνονται. Κι όταν γίνονται, κρατάνε λίγο και μετά μένω χωρίς και βγάζω αγκάθια λες κι είμαι αχινός. Αλλά αν τραβήξω το χέρι όταν πας να το πιάσεις, αυτέ, κράτησέ με.

6 comments:

northaura said...

0 απ' το αλλου
5 απο το κατι

καποια καινουρια μαθηματιακ χρειαζομαστε εδω περα

Anonymous said...

Εγώ μπορώ να δω το φως σου.
Να σε αντέξω ξέρεις... τα γλυκά ψέμματα!

Anonymous said...

Aυτή πιάσε τη μπάλα, δεν ξέρεις εσύ να σουτάρεις?
Tριανταφυλένια

αυτη said...

Northaura το score άλλαξε, μπήκανε και τα δικά μου πέντε πια.

Anonymous φαντάζομαι ο αυτός θα σου απαντήσει κάτι.

Tριανταφυλλένια άργησα, περίμενα να αποκοιμηθεί ο Αυτός για να αγγίξω την μπάλα. Να σουτάρω δεν νομίζω, μάλλον είμαι από αυτές που κάθονται στο τέρμα και κοιτάνε με έντονο βλέμμα τα χέρια αυτουνού που σουτάρει και βέβαια εκ των υστέρων παίρνω πρέφα το σουτ, του άλλου.

Anonymous said...

KPATHΣE TO TO KOPITΣI AYTE!
KI ENA MΩPO PE ΓMT.
MΠPABO AYTH, ANΘPΩΠINH, OΛO ANAΣΦAΛEIEΣ, AΘΛIEΣ ENOXEΣ... ΣOYTAPE TIΣ KAΛH MOY NA ΠANE ΣTON ΠATO THΣ ΘAΛAΣΣAΣ TΩPA, KI EΛA!
KI EΓΩ MΠOPΩ NA ΣOY KPATΩ TO XEPI XΩPIΣ NA ΓINEIΣ AXINOΣ!

αυτη said...

Anonymous ο Αυτός θα κάνει αυτό που νομίζει εκείνος. Όσο για το ότι εσύ θα μου κρατάς το χέρι, λυπάμαι αλλά δεν τυχαίνει να κρατάω το χέρι ανώνυμων. Βλέπεις μια αρχή έχει πάντα όνομα.