- Να 'ταν μια φωτιά που να έκαιγε μέσα μας. Να πετάγονται φλόγες από παντού και να πορτοκαλοκοκκινίζουν ότι ονειρεύτηκες και ό,τι αγάπησες περισσότερο. Αυτό το ζεστό φως από το τζάκι. Με σπίθες που πετάγονται και τις λέγαμε γλωσσοφαγιά. Μια τέτοια φωτιά. Όχι αυτή που μας καίει. Όχι αυτά τα λόγια. Που καίνε τον εγκέφαλο.
- Καμένα δέντρα σαν άδειες αγκαλιές,κρεμασμένα κι άδεια άκρα, δίχως χούφτες να κρατήσουν τους καρπούς. Με τρόμο διαπιστώνω πως οι σκέψεις μου καψαλίζονται από άτσαλο θυμό όπου σαν πηχτός καπνός κόβει τον ειρμό τους. Παντού, σαν κατακάθι, η στάχτη από τις καμένες ψυχές.
2 comments:
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, στην μνήμη των νεκρών και των χαμένων, στην ελπίδα μιας διαρκούς και μόνιμης διαμαρτυρίας για προστασία και αναγέννηση.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, οχημάτων, εργασιών, σκέψεων, θορύβων όρθιοι και σιωπηλοί όπου βρεθούμε να αφουγκραστούμε τους ήχους της γης.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, όλου του συστήματος, οικονομικού, πολιτικού, εργασιακού, επικοινωνιακού να δείξουμε ότι δεν είμαστε πολλοί, είμαστε όλοι, που πενθούμε, ελπίζουμε και συμπαραστεκόμαστε ενεργά.
Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στις 12 το μεσημέρι για τρία λεπτά να προκαλέσουμε μαζική α-κινητοποίηση, να παγκοσμιοποιήσουμε το δικό μας μήνυμα σε όλο το πλανήτη στέλνοντας το μήνυμα για συμμετοχή την ίδια ώρα Ελλάδας σε όλο τον κόσμο σε όλες τις γλώσσες.
Μήνυμα για SMS και email
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΓΙΑ ΤΡΙΑ ΛΕΠΤΑ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΗ Α-ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ. ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΖΟΙ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΟΡΘΙΟΙ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΛΟΙ, ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ, ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ. ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ.
Διαδώστε την προσπάθεια με sms και email στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε απλούς πολίτες , Μ.Μ.Ε., Οργανώσεις. Όποιος μπορεί ας το μεταφράσει . Να γίνει μήνυμα σε όλες τις γλώσσες του κόσμου μιας κοινής αφετηρίας, μιας κοινής προσπάθειας, μιας κοινής νέας αρχής.
Περισσότερα και συντονισμός δράσης στο http://manosnik.blogspot.com/
~~~~~~
Μας πήρε και μας σήκωσε χαρά μου.
Όχι με αερόστατο να θαυμάσουμε από ψηλά τον Ακροκόρινθο με τους πορτοκαλεόνες του, το κάστρο της Καλαμάτας με τον Ελιόκαμπο, ούτε σαν ηνίοχοι του Φοίβου να σκορπίσουμε το φως στους ανθρώπους.
Μα για να μας τσούξουν τα μάτια και να κλάψουμε, άλλοι για τα χαμένα όνειρα και άλλοι για την παραπαίουσα ψυχή.
Post a Comment