6.9.07

38 . . . από το κάτι

- Ένας αχταρμάς. Σε όλο μου, όμως. Τις τελευταίες μέρες υποδύομαι ρόλους. Και δεν ξέρω αν το κάνει χειρότερο το ότι τους μπερδεύω. Εκεί που είμαι έτσι, γίνομαι αλλιώς. Και το αλλιώς μπαίνει στο έτσι κι φτου από την αρχή. Δεν είναι πως θέλω παρηγοριά, είναι που περιμένω ξένα χέρια για να μου χαιδέψουν τα μαλλιά. Είναι που δεν διακρίνω την αγάπη και που όταν αυτή δηλώνει την παρουσία της, τότε αμιβάλλω για τη διάρκεια. Και τι ρόλο τραβάνε οι άλλοι, ακόμα κι εσύ; Έδω και μερικές ώρες, έχω στα χέρια μου ένα σενάριο. Κι αυτός ο ρόλος λέει να ξέρω πως ο χρόνος της αγάπης μπορεί να γίνει μόνο μια υπόσχεση που την παίρνει ο άερας. Αυτός, ο αέρας ο κοπανιστός.

- Παλιά μπορεί να με τρόμαζες. Τώρα ξέρω. Μη κοιτάς που μερικές φορές πονάνε τα χέρια μου. Αφού εσύ μόνο με μια ανάσα αγάπης μπορείς να αναπνέεις για πάντα. Και όχι γιατί αυτό που παίρνεις είναι αρκετό, αλλά γιατί αυτό που είσαι το κάνει πολύ.

- Τα δικά μου χέρια πονάνε, εσύ βαριέσαι λες. Και δεν μου φτάνει μια ανάσα. Ίσως μόνο αυτή που θα γίνει φιλί μέσα στο στόμα. Αλλά αυτό είναι για άλλον. Τότε που στον ρόλο της Ωραίας Κοιμωμένης είμαι εγώ και του Πρίγκηπα εκείνος. Μισό να ξεντυθώ από αυτό το παραμύθι. Να, είδες; Άι σιχτίρ. Δεν μου φτάνει μια ανάσα και δεν ξέρω τι σου φτάνει κι εσένα. Και ναι, τώρα μπήκα σε θρίλερ, πρόσεχε τις λακκούβες μου.

- Από εδώ δεν κάνει καθόλου έλλειψη. Από εκεί όταν κάνει μίλα. Τι να μου κάνουν οι λακκούβες. Να λασπωθώ; Να στραμπουλίξω το πόδι μου; Όλα είναι λίγο. Αρκεί εμείς να μην είμαστε λίγοι.

15 comments:

genna said...

AYTH
ΦIΛI ΣOY ΣTEΛNΩ, ΞENA XEPIA?

EΓΩ EΔΩ ΔHΛΩNΩ, AEPAΣ ΔHMIOYPΓIKOΣ!

2 Shots of Happy, 1 Shot of Sad said...

Ακόμη να μάθεις πως απο ξένα χέρια τίποτα δεν πρέπει να περιμένεις.. Κοίτα για λίγο τα δικά σου τα χέρια και τι μπορείς να κάνεις με αυτά.
Κι οι ρόλοι, αν τους διάλεξες εσύ, μια χαρά θα τους παίξεις όλους. Αν όμως σου τους διάλεξαν άλλοι, πιάσε το σενάριο και σχίστο, κάντο χίλια κομμάτια. Στης ζωής σου την ταινία, μονάχα εσύ ο σεναριογράφος να εισαι Αυτη..

Αιολος said...

Εδώ. Καλησπέρα. Γοητευένος.

Antoin... said...

Η αγάπη λήγει κάθε πριν ξημερώσει.
Τα πρωινά φιλιά που την ανανεώνουν
μπουμπούκια που ανθίζουν.

genna said...

φιλί αφήνω εδώ να επιμηκύνει το ΠOΛY!!!!!

moha said...
This comment has been removed by the author.
αυτος said...

genna: κάθε φιλί προς όπου δεκτό. ξένα χέρια που υποδύονται γνωστά χέρια, είναι πάντα ξένα χέρια. Εκτός κι αν είναι αγαπημένα καμουφλαρισμένα.

2+1 shots happy+sad: Συμμαχείς;

αίολε: εκεί. καλησπέρα. γιατι;

antoin: γιατί λήγει η αγάπη το ξημέρωμα; για να γίνει ωραία λόγια; γιατί την θυσίασες έτσι;

genna said...

αν το καμουφλάζ των 30φύλλων σε ικανοποιεί
δίνω καλημέρες και φιλιά προς αλλήλλους...

Αιολος said...

Όμορφο μπλογκ, γι' αυτο.

Antoin... said...

@αυτόν.
Λήγει κάθε πριν ξημερώσει, γιατί σα μωρό παιδί θέλει συχνή επιβεβαίωση.
Κανείς δε μπορεί να την καπαρώσει επ'αόριστον.

Σε μένα τουλάχιστον, η ανησυχία που βγάζει το κείμενο, δηλώνει την αδυναμία μας να θέλουμε να κρεμαστούμε απ' την αγάπη.
Η Κυρία όμως δεν είναι κρεμάστρα.
Φίδι στα σωθικά είναι που αν δεν το ταίζουμε καθημερινά θα καταπιεί εμάς.

Σε ελεύθερη απόδοση, για να κρατήσω την αγάπη σου, πρέπει να σε κάνω εγώ ευτυχισμένο πρώτα.

genna said...

Eδώ κάνει μοναξιά, παραμύθι θέλει
όποιο, να χωθώ...

Έλα, αυτή, έλα αυτός, στεγνώνει το δέρμα...

Anonymous said...

Είναι μια ίωση κι αυτή των ημερών.
Ρόλοι, αγάπη με ερωτηματικά, φειδωλά δίνουν οι άλλοι...

λακκούβες... καλά το λες.
Να ταξιδεύεις προσεκτικά. Δεν φτάνεις εύκολα σε άσφαλτο...

καλησπέρες

thras said...

πολύ ωραία γραφή και προτότυπη ιδέα και το ποστ και το μπλογκ γενικότερα

thras said...

ο πίνακας ποιανού είναι?

αυτη said...

genna, έρχομαι.

breath collector, το απλόχερο συχνά τρομάζει ε; Καλή μέρα.

θρασύβουλε, σ΄ευχαριστούμε. Κι εγώ και ο αυτός.

*όσο για τον πίνακα, πάτησε το link ακριβώς από πάνω του, με τα μικρά κίτρινα γράμματα.